Panel ekspertów
Biotechnologia
EKSPERCI ZEWNĘTRZNI
Panel ekspertów, oceniających kandydatów na stanowisko Principal Investigator w dziedzinie biotechnologii.
PROF. DR HAB. JACEK KUŹNICKI
Kierownik grupy badawczej w Międzynarodowym Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie; dyrektor Instytutu w l. 2001-2018. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk; członek Rady Narodowego Centrum Nauki (2018-2022). Stopień doktora w dziedzinie biochemii uzyskał w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN w 1980. Staż podoktorski odbył w Narodowych Instytutach Zdrowia w Bethesdzie, MD, USA (1981-1984). Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1987, a tytuł profesora w 1993.
Zainteresowania naukowe skupiają się wokół mechanizmów neurodegeneracji w chorobach Alzheimera, Parkinsona i Huntingtona oraz rzadkich, ze szczególnym uwzględnieniem roli homeostazy i sygnalizacji jonów wapnia. Procesy te są badane na poziomie genomowym, proteomicznym, komórkowym i organizmu obecnie przy użyciu danio pręgowanego. Wraz ze swoim zespołem opisał m.in. udział białek STIM i ORAI w procesie SOCE w neuronach, nową rolę β-kateniny w neuronach jako aktywatora transkrypcji genu Cacna1G i wyjaśnił mechanizm jej akumulacji w neuronach wzgórzowych, scharakteryzował kalmyryny i białko Sgt1, odkrył białko CacyBP/SIP i kalcyklinę, zidentyfikował nowe mutacje w presenilinach wywołujące rodzinną chorobę Alzheimera.
Nagrodzony m.in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Kierownik projektów badawczych: NCN (OPUS, MAESTRO), H2020 WIDESPREAD-ERA Chairs: MOSaIC, w 7. PR: FishMed, HEALTH-PROT, COMBIOM, ERA-NET NEURON – NeuConnect, ERA-NET RUS – TargetSOCE, w 6. PR: PROMEMORIA, APOPIS, w 5. PR: dyrektor Centrum Doskonałości Biomedycyny Molekularnej. Współautor ponad 140 publikacji naukowych.
PROF. DR HAB. ZOFIA SZWEYKOWSKA-KULIŃSKA
Profesor nauk biologicznych (tytuł profesora uzyskała w 2001 roku), kieruje grupą badawczą na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM) w Instytucie Biologii Molekularnej i Biotechnologii (IBMiB), w Zakładzie Ekspresji Genów, zajmującą się metabolizmem RNA ze szczególnym uwzględnieniem biogenezy i funkcji mikroRNA w roślinach modelowych i użytkowych. Od roku 1980 pracuje na UAM, obecnie na etacie profesora zwyczajnego. Studia na kierunku Biologia ukończyła w 1980 roku, stopień doktora uzyskała w roku 1986.
W latach 1988 – 1990 przebywała na stypendium im. Alexandra von Humboldta w RFN na Uniwersytecie w Wuerzburgu, a w roku 1993 na stypendium EMBO we Francji, Gif sur Yvette, CNRS. Stopień doktora habilitowanego otrzymała w 1995 roku. W latach 2000 – 2019 pełniła funkcje dyrektora Instytutu Biologii Molekularnej i Biotechnologii UAM. W tym okresie w IBMiB zostało zrekrutowanych kilkunastu liderów grup i założone nowe grupy badawcze specjalizujące się głównie w bioinformatyce i genetyce molekularnej człowieka. Członek CK i RDN. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk. Wypromowała 16 doktorów. Nagroda Ministra NiSW za całokształt działalności zawodowej.
PROF. DR HAB. JANUSZ BUJNICKI
Dyrektor Generalny i założyciel Ryvu Therapeutics odpowiedzialny za zarządzanie strategiczne, biznes i rozwój korporacyjny firmy. Jest również Przewodniczącym Rady Nadzorczej Ardigen i Członkiem Rady Nadzorczej Selvita. Przed założeniem wielu firm z sektora biotechnologicznego (Ryvu, Ardigen, NodThera) był członkiem kadry zarządzającej w Comarch odpowiedzialnym za działy aktywne w wielu branżach, w tym farmaceutycznej.
Członek Rady Gospodarczej Województwa Małopolskiego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wkład w rozwój środowiska biznesowego w Polsce, a także nagrodą EY Przedsiębiorca Roku 2015 w kategorii Nowe Technologie/Innowacje w Polsce. Posiada tytuł MBA wspólnego programu Uniwersytetu Teesside (Wielka Brytania) i Krakowskiej Szkoły Głównej Handlowej (Polska) oraz tytuł magistra informatyki na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Studiował również informatykę na Politechnice w Berlinie.
PROF. DR HAB. JANUSZ BUJNICKI
Ur. w 1975 r. profesor nauk biologicznych (tytuł profesora uzyskał w 2009 r.) i szef grupy badawczej w Międzynarodowym Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie i na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Prowadzi badania łączące bioinformatykę, biologię strukturalną i biologię syntetyczną. Opracował m.in. metody komputerowego modelowania struktur przestrzennych białek i RNA.
Zaprojektował i stworzył białka o nowych właściwościach. Odkrył i scharakteryzował nowe enzymy, biorące udział w metabolizmie RNA. Autor szeroko cytowanych publikacji, laureat licznych grantów, stypendiów i nagród za osiągnięcia naukowe, w tym: Starting Grant ERC, Proof of Concept ERC, nagrody André Mischke Young Academy of Europe Prize for Science and Policy, Nagrody Narodowego Centrum Nauki, Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Nagrody Prezesa Rady Ministrów. Zwycięzca narodowego plebiscytu „Polacy z werwą” w kategorii Nauka (2013).
Nagrodzony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Członek m.in.: Academia Europaea, EMBO, członek-korespondent Polskiej Akademii Nauk, a wcześniej Akademii Młodych Uczonych PAN. Członek Grupy Głównych Doradców Naukowych Komisji Europejskiej (2015-2020), przedstawiciel Polski w Europejskim Forum Doradców Naukowych, przewodniczący Rady Uczelni Uniwersytetu Warszawskiego (2019-2020).
PROF. DR HAB. MED. PRZEMYSŁAW JUSZCZYŃSKI
Dyrektor Naukowy Instytutu Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, w którym uzyskał też habilitację i został mianowany profesorem nadzwyczajnym, i w którym od 2017 r. pracuje na etacie profesora. Ukończył wydział lekarski Medycznego Uniwersytetu w Łodzi, w którym następnie rozpoczął studia doktoranckie i uzyskał stopień naukowy doktora. W trakcie studiów doktoranckich uzyskał stypendium START Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i odbył szkolenie na Wydziale Hematologii i Zakładzie Diagnostyki Schorzeń Hematologicznych Leeds General Infirmary w Leeds w Wielkiej Brytanii.
Po doktoracie otrzymał stypendia ICRETT International Union Against Cancer (Genewa, Szwajcaria) i KOLUMB Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i wyjechał na staż podoktorski do Dana Farber Cancer Institute w Harvard Medical School w Bostonie, Massachusetts. Liczne kursy bioinformatyczne ukończył w Whitehead Institute for Biomedical Research, Massachusetts Institute of Technology w Cambridge, Massachusetts. Po uzyskaniu grantu Leukemia & Lymphoma Society of America dołączył do młodszej kadry Harvard Medical School jako Instruktor Medycyny.
Swoje badania poświęca patogenezie i ukierunkowanej terapii nowotworów układu chłonnego. Nadzorował granty, m.in. Polskiego Narodowego Centrum Nauki, Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, NCBiR, LLS. Prowadził wielu doktorantów. Laureat m.in. Nagrody Polskiego Towarzystwa Biochemicznego im. J.K. Parnasa, Nagrody Ministra Nauki za osiągnięcia naukowe, Nagrody Polskiego Towarzystwa Onkologii im. Koprowskiego.
PROF. DR HAB. LESZEK KACZMAREK
Ur. w 1957 r. Członek rzeczywisty PAN, członek EMBO i Academia Europaea; kierownik Pracowni Neurobiologii oraz MAB BRAINCITY Instytutu Nenckiego PAN. Dr n. przyr. 1983; dr hab.1988, prof.1996. Autor ponad 200 publikacji w czasopismach międzynarodowych (cyt. ponad 10 000 razy; indeks Hirscha 60, WoS); ponad 120 wykładów na zaproszenie na zjazdach i sympozjach naukowych członek komitetów programowych czołowych konferencji międzynarodowych; kierownik ponad 50 projektów badawczych przyznanych w konkursach krajowych i międzynarodowych.
Najważniejsze osiągnięcia naukowe: wyjaśnienie roli białka c-Myc w regulacji cyklu podziałowego komórki; odkrycie zmian aktywności genów w uczeniu się; pokazanie programowanej śmierci komórek nerwowych w mózgu dorosłych zwierząt; odkrycie i wyjaśnienie roli metaloproteazy macierzowej, MMP-9 w plastyczności synaptycznej, uczeniu się i pamięci oraz w rozwoju padaczki. Pełnił liczne, w tym i kierownicze funkcje, w krajowych i międzynarodowych organizacjach naukowych i grantowych (PAN, Academia Europaea, EMBO, IBRO, ISN, NCN, panele ERC. Został wyróżniony Nagrodą FNP (2000) oraz Nagrodą Premiera za Wybitny Dorobek Naukowy (2011); a także nominacją na jedno z 25 najważniejszych wydarzeń i osiągnięć nauki w Polsce w latach 1989–2014 (MNiSW „Nauka Wolność”); Krzyżem Kawalerskim (1998) i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) oraz Medalem KEN (2012).
Biotechnologia
EKSPERCI WEWNĘTRZNI
DR HAB. INŻ. ALICJA BACHMATIUK
Dr hab. inż. Alicja Bachmatiuk obroniła pracę magisterską z technologii chemicznej na Politechnice Szczecińskiej w 2005, a stopień doktora uzyskała w 2009 na tej samej uczelni. Stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych uzyskała na Politechnice Warszawskiej w 2017. Staż po doktorski odbyła w IFW Dresden, Niemcy, jako stypendysta RTN Marie Curie i fundacji Alexandra von Humboldta (2009-2012). Pracowała jako Research Professor (2013-2015) na Sungkyunkwan University, Suwon, w Korei Południowej.
Od 2013 prowadzi badania nad wytwarzaniem i charakterystyką materiałów dwuwymiarowych, w tym grafenowych we współpracy z polskimi i zagranicznymi jednostkami naukowymi. Od 2015 pełni funkcje profesora wizytującego w Soochow University, Suzhou, w Chinach. Współtwórca 4 polskich patentów, autor ponad 140 artykułów z listy filadelfijskiej (h-index = 39, ponad 4700 cytowań). Promotor 3 prac magisterskich i opiekun 4 doktorantów. Laureat stypendium Ministra Edukacji dla wybitnych młodych naukowców (2016), zrealizowała 3 granty badawcze (Alexander von Humboldt, FNP Homing Plus, NCN Sonata). Obecnie kierownik trzech grantów badawczych z NCN, FNP i NCBiR.
Inżynieria materiałowa
EKSPERCI ZEWNĘTRZNI
Panel ekspertów, oceniających kandydatów na stanowisko Principal Investigator w dziedzinie inżynierii materiałowej.
PROF. EMERITUS DR GEORGES BOULON
Profesor Emeritus na Uniwersytecie Claude’a Bernarda w Lyon (UCBL) we Francji i członek zespołu ds. Luminescencji w Institute of Light and Matter (ILM), Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS). W 1970 r. obronił pracę doktorską. W 1966 r. rozpoczął pracę na stanowisku adiunkta, w 1970 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1981 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego na UCBL. Zajmuje się wzrostami kryształów, charakteryzacjami strukturalnymi i spektroskopowymi oraz dynamiką stanu wzbudzonego w nieorganicznych materiałach luminescencyjnych z domieszką metali ziem rzadkich, metali przejściowych i ciężkich jonów stosowanych w materiałach laserowych (polikryształy, monokryształy, szkło, transparentna ceramika), scyntylatorach, luminoforach i materiałach nieliniowych.
W latach 1983-1994 był Dyrektorem Laboratorium Chemii Fizycznej Materiałów Luminescencyjnych (LPCML), CNRS. W latach 1994-2001 pełnił funkcję Dyrektora Krajowej Grupy Badawczej CNRS ds. Materiałów Laserowych zrzeszającej francuskie laboratoria badawcze z uniwersytetów i przemysłu. Był również członkiem Krajowego Komitetu Ewaluacji Uniwersytetów Francuskich (2003-2007) oraz redaktorem naczelnym czasopisma „Materiały optyczne” publikowanego przez wydawnictwo naukowe Elsevier (2003-2014).
Był promotorem 40 doktorantów i podejmował międzynarodową współpracę z uczelniami na całym świecie: najpierw jako pracownik naukowy na Uniwersytecie Wisconsin, USA, z prof. Williamem Yenem, później jako profesor gościnny na Uniwersytecie Stanu Oklahoma, USA, z prof. Richardem Powellem. Jest regularnie zapraszany przez zagraniczne uniwersytety i instytuty, gdzie współpracuje z wieloma naukowcami, m.in. w Polsce z prof. Janiną Legendziewicz (Uniwersytet Wrocławski) i prof. Wiesławem Strękiem (Polska Akademia Nauk we Wrocławiu) – corocznie od 2002 r.; w Brazylii z prof. Mauro Baesso (Uniwersytet w Maringa) i prof. Luisem Andrade (Uniwersytet Dourados) przy programie COFECUB (2007-2011); w Japonii na Uniwersytecie Tohoku w Sendai z prof.Fukudą (1996-2007), a następnie prof. Yoshikawą (2008-2019). Profesor zwyczajny w Instytucie Optyki i Mechaniki Precyzyjnej w Szanghaju (SIOM), Chińskiej Akademii Nauk (2012-2019) z prof. Lili Hu i prof. Wei Chenem.
W latach 2005-2014 pełnił funkcję przewodniczącego Międzynarodowego Komitetu Programowego Międzynarodowej Konferencji Luminescencji (ICL), w 2011 r. został laureatem Międzynarodowej Nagrody ICL przyznawanej co 3 lata przez „Journal of Luminescence” (wydawnictwo Elsevier). Otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu w Madrycie (Hiszpania, 2009), Uniwersytetu Wrocławskiego (Polska, 2010) oraz Uniwersytetu Rovira i Virgili w Tarragonie (Hiszpania, 2012), a także członkostwo w Amerykańskim Towarzystwie Optycznym (2013).
PROF. DR. ANJA-VERENA MUDRING
Od 2016 r. Kierownik Katedry Chemii Materiałów Fizycznych na Uniwersytecie w Sztokholmie w Szwecji. Pracę doktorską pisała w Instytucie Badań Ciała Stałego im. Maxa Plancka w Stuttgarcie w Niemczech. W latach 2001-2003 pracowała jako stypendystka Feodor-Lynen w Ames Laboratory, Narodowym Laboratorium Amerykańskiego Departamentu Energii. W 2003 r. rozpoczęła niezależną karierę naukową jako stypendystka Liebig Fellowship na Uniwersytecie w Köln. Po uzyskaniu habilitacji w 2006 r. przeniosła się na Uniwersytet Ruhry w Bochum (RUB) w Niemczech, gdzie kierowała Zespołem Syntezy i Charakterystyki Materiałów oraz objęła Katedrę Chemii Nieorganicznej. W RUB prowadziła także interdyscyplinarny Zakład Badań Chemii Układów Międzyfazowych. Prof. Mudring jest również adiunktem na Uniwersytecie Alabama w USA. W 2017 r. została laureatką przyznawanej przez Królewską Szwedzką Akademię Nauk nagrody Görana Gustafssona w dziedzinie chemii. Od 2008 r. jest redaktorem czasopisma ACS „Crystal Growth & Design”. Autorka ponad 200 recenzowanych publikacji (indeks h: 40,> 4500 cytowań).
PROF. DR MARK H. RÜMMELI
Naukowiec i profesor specjalizujący się w syntezie nanomateriałów oraz inżynierii materiałowej z wykorzystaniem wiązki elektronów wewnątrz transmisyjnego mikroskopu elektronowego (TEM). Interesują go mechanizmy powstawania struktur niskowymiarowych, ich zastosowanie w projektowaniu materiałów oraz wykorzystanie potencjału wspomnianych nanomateriałów w skali atomowej. Ma na swoim koncie imponującą historię publikacji: 338 artykułów w prestiżowych, recenzowanych czasopismach, 20 opracowań/streszczeń i łącznie 11455 cytowań. Prof. Rümmeli ma doświadczenie w nauczaniu na poziomie licencjackim i magisterskim na uniwersytetach na całym świecie. Był mentorem ponad 20 stażystów podoktorskich, ponad 30 studentów studiów licencjackich oraz wielu studentów studiów magisterskich i doktoranckich w Instytucie Fizyki Ciała Stałego w Dreźnie (IFW Dresden, Niemcy), Polskiej Akademii Nauk, Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN w Zabrzu, Uniwersytecie Sungkyunkwan (Suwon, Korea Południowa) i Uniwersytecie Soochow (Suzhou, Chiny).
PROF. DR BRUNO VIANA
Dyrektor ds. Badań w Instytucie Badawczym Chimie-ParisTech (Paryski Instytut Chemii, IRCP), w Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS). Profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie PSL w Paryżu (Université de Recherche Paris Sciences et Lettres). Doktor inżynierii materiałowej na Uniwersytecie Piotra i Marii Curie w Paryżu, na Wydziale Inżynierii Materiałowej. W kręgu jego głównych zainteresowań naukowych znajdują się badania oraz chemia i fizyka związana z niejednorodnością luminescencyjną metali ziem rzadkich i metali przejściowych w związkach nieorganicznych. Autor około 320 recenzowanych czasopism, które są szeroko cytowane. Twórca wielu innowacyjnych projektów objętych patentami (24) i aktywną licencją na kryształy scyntylacyjne. Wszystkie jego autorskie projekty związane są z badaniami właściwości optycznych materiałów fotonicznych o różnych rozmiarach – od nanometrów do centymetrów, przy użyciu wykorzystaniu technik spektroskopowych. Prelegent na ponad 58 międzynarodowych konferencjach.
PROF. DR RICHARD HOOGENBOOM
Richard Hoogenboom studiował inżynierię chemiczną na Uniwersytecie Technicznym w Eindhoven (Holandia). W 2005 roku uzyskał stopień doktora pod kierunkiem Ulricha S. Schuberta i kontynuował pracę jako kierownik projektu w Holenderskim Instytucie Polimerów (Dutch Polymer Institute). Po odbyciu stażu podoktorskiego u Martina Moellera na RWTH Aachen (stypendium Humboldta, 2008-2009) i Roelanda Nolte na Uniwersytecie Radboud w Nijmegen (NWO veni-grant, 2009-2010), został mianowany profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Gandawie (2010 r.). W październiku 2014 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Obecnie kieruje grupą badawczą zajmującą się chemią supramolekularną. Jego zainteresowania badawcze obejmują polimery reagujące na bodźce, polimery supramolekularne i poli(2-oksazolin)y. Opublikował ponad 400 artykułów naukowych, obecnie jest redaktorem naczelnym „European Polymer Journal” i redaktorem „Australian Journal of Chemistry”. Prof. Hoogenboom jest laureatem inauguracyjnej edycji Polymer Chemistry Lectureship (2015), piątej nagrody PI IUPAC (2016) oraz nagrody ACS Macromolecules / Biomacromolecules dla młodych badaczy (2017), Carl S. Marvel Award for Creative Polymer Chemistry ufundowanej przez Oddział POLY Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego (2020). Prof. Hoogenboom jest współzałożycielem AVROXA, spin-offu jego grupy badawczej, firmy technologicznej specjalizującej się w innowacyjnych polimerach. Zajmuje się ona projektowaniem i produkcją wysokiej jakości, dobrze zdefiniowanych, ultra-czystych poli(2-oksazolin)ów pod marką Ultroxa®.
PROF. DR HAB. STEFAN LIS
Profesor nauk chemicznych, kierownik Zakładu Ziem Rzadkich na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM). Stopień doktora w dziedzinie chemii uzyskał na UAM w 1986. Odbył staże podoktorskie na University of Florida w Gainesville (1988-1899) i Florida State University w Tallahassee (1989-1991 i 1993-1994). Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1995, a tytuł profesora w 2003. Był profesorem wizytującym w ośrodkach naukowych USA, Japonii, Niemiec, Republiki Czeskiej, Belgii, Hiszpanii, Brazylii i Chin. Prowadzi badania, o charakterze podstawowym i aplikacyjnym, w zakresie syntezy i charakteryzacji strukturalnej i spektroskopowej licznych grup związków, kompleksów oraz nanomateriałów, głównie opartych o jony ziem rzadkich. Badania dotyczą procesów emisyjnych i ich mechanizmów, w zakresie nanoluminoforów i ich powierzchniowo sfunkcjonalizowanych, wielofunkcyjnych nanomateriałów, wykazujących wielokolorowe, przestrajalne właściwości emisyjne i magnetyczne oraz biokompatybilność, do zastosowań jako nowe luminofory, materiały wielofunkcyjne w bioobrazowaniu, biomarkery, nanomanometry i nanotermometry, jako modyfikatory układów przeciw podrabianiu, daktyloskopijnych, itp. Jest autorem/współautorem ponad 240 publikacji naukowych z listy filadelfijskiej (index h=38, 5160 cytowań), 8 patentów, ponad 90 wykładów na zaproszenie na zjazdach i kongresach naukowych, był przewodniczącym/członkiem wielu komitetów naukowych konferencji międzynarodowych; kierownikiem 10 projektów badawczych przyznanych w konkursach krajowych i 2 międzynarodowych. Wypromował 11 doktorów, aktualnie jest promotorem 4 doktoratów. Nagrody: Ministra NiSW, Medal im. J. Zawidzkiego (2016) oraz Członkostwo Honorowe Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2018) za wybitne osiągnięcia naukowe i szczególne zasługi dla polskiej chemii.
PROF. TADEUSZ SUSKI
Obecna funkcja: Zastępca Dyrektora ds. Nauki, Instytut Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk, Kierownik Laboratorium Fizyki Półprzewodników Azotkowych. Profesor Fizyki (od 1993 r.). Obecne główne zainteresowania naukowe: fizyka i własności materiałowe półprzewodników GaN-InGaN-AlGaN, ich struktur kwantowych oraz emiterów światła LED-y i diody laserowe; band struktura pasmowa (inżynieria przerwy energetycznej), ekscytony, fonony i defekty. Dane bibliograficzne: 11 rozdziałów w międzynarodowych monografiach naukowych, ponad 500 publikacji, ponad 8000 cytowań. Współczynnik Hirscha 44. Projekty badawcze: realizacja ponad 20 międzynarodowych i krajowych projektów jako kierownik lub wykonawca. Ważne funkcje krajowe i międzynarodowe: Wieloletni udział w komisjach oceniających granty w Narodowym Centrum Nauki. Członek komitetów programowych i doradczych ponad 30-tu międzynarodowych konferencji w dziedzinie fizyki i zastosowań półprzewodników azotkowych. Długie pobyty za granicą : Post-doc: Regensburg University 1975-76; Japanese Society for Promotion of Science, Osaka University 1982-1983; Fulbright Scholar in Lawrence Berkeley National Lab and Faculty of Material Sciences, Berkeley University, 1995-1996; Visiting Professor: Japonia, Hokkaido University 2009, Chiny, Beijing University, 2012.
PROF. SHŪJI NAKAMURA
Profesor inżynierii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara w USA. Pionier w zakresie badań nad technologią półprzewodników wytwarzających światło, w tym diod elektroluminescencyjnych (LED). W poszukiwaniu taniego źródła światła białego (jako mieszanki światła czerwonego, zielonego i niebieskiego), wynalazł wydajną diodę emitującą niebieskie światło (diody LED emitujące światło czerwone i zielone znane były wcześniej), za co w 2014 r., wspólnie z Isamu Akasakim i Hiroshi Amano, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Twórca tzw. niebieskiego lasera, który używany jest w systemach optycznego zapisu informacji, np. w urządzeniach Blu-ray i HD DVD. Wielokrotnie nagradzany, autor lub współautor ponad 500 artykułów naukowych, posiada ponad 200 patentów amerykańskich oraz ponad 300 japońskich.
Inżynieria materiałowa
EKSPERCI WEWNĘTRZNI
DR HAB. INŻ. ALICJA BACHMATIUK
Dr hab. inż. Alicja Bachmatiuk obroniła pracę magisterską z technologii chemicznej na Politechnice Szczecińskiej w 2005, a stopień doktora uzyskała w 2009 na tej samej uczelni. Stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych uzyskała na Politechnice Warszawskiej w 2017. Staż po doktorski odbyła w IFW Dresden, Niemcy, jako stypendysta RTN Marie Curie i fundacji Alexandra von Humboldta (2009-2012). Pracowała jako Research Professor (2013-2015) na Sungkyunkwan University, Suwon, w Korei Południowej.
Od 2013 prowadzi badania nad wytwarzaniem i charakterystyką materiałów dwuwymiarowych, w tym grafenowych we współpracy z polskimi i zagranicznymi jednostkami naukowymi. Od 2015 pełni funkcje profesora wizytującego w Soochow University, Suzhou, w Chinach. Współtwórca 4 polskich patentów, autor ponad 140 artykułów z listy filadelfijskiej (h-index = 39, ponad 4700 cytowań). Promotor 3 prac magisterskich i opiekun 4 doktorantów. Laureat stypendium Ministra Edukacji dla wybitnych młodych naukowców (2016), zrealizowała 3 granty badawcze (Alexander von Humboldt, FNP Homing Plus, NCN Sonata). Obecnie kierownik trzech grantów badawczych z NCN, FNP i NCBiR.
